opening


werelden

kom binnen zegt dit huis van licht
van rekken vol weten en ruimte om te delen
hier leren we je vissen in de taal
en dat het maken al in je handen wachtte
om door jou ontdekt te worden

we gaan op onderzoek uit
duiken de eeuwen voor ons op
zoals de tijd hier neersloeg in steen
lieten eerdere zoekers in de marges
hun aanwijzingen voor ons achter

hierheen naar een toekomst
waarin we nieuwe werelden ontdekken
tot we ons realiseren
dat dit de plek is waar
ze samenkomen allemaal

 


Gedicht bij de opening van de nieuwe bibliotheek aan de Stromarkt.


handleiding voor geluk

het geluk laat zich niet tot aanwezigheid dwingen
hoogstens laat het zich verleiden
het juiste licht goede luim
– het geluk houdt van een gulle lach –
thee en een vriendelijk woord

maar niets forceren
hang geen prijskaart
aan het verstrijken van de tijd
leef rammel met potten en pannen
vergeet in de drukte
naar het geluk uit te kijken

en het komt steeds vaker voorbij
soms leunt het in de deuropening
vannacht dansen we
het geluk en ik
zwieren en tollen gelukzalig rond

 


Wibo: “Ik schreef dit gedicht ter gelegenheid van de opening van deelwinkel ‘het Geluk van Deventer’ op 8 juni. Een mooi initiatief dat in één pand meerdere kleine ondernemers wil samenbrengen.”


vooruitblik

is het Muggeplein over driehonderd jaar
een kadastrale nagedachte
in het lange geheugen van de stad
of wonen er dan nog mensen daar
en zullen er ook auto’s zijn

of leer je alleen nog hoe het was
een computer projecteert
in wat dan doorgaat voor een klas
hoe ongeveer de auto’s zich vleiden
langs de zijden van het plein

juist naar afspraak als de amberbomen
die zo hebben ze later uitgeplozen
door bewoners unaniem waren verkozen
en nauwkeurig tot op de centimeter
in de grond verankerd zijn

als de oude linde er nog maar staat
en met zijn wortels door de eeuwen graaft
laag voor archeologische laag
het verleden en de toekomst bindt

 

Wibo: “Ik werd gevraagd om een gedicht te schrijven bij de opening van het heringerichte Muggeplein. Op zoek naar inspiratie ging ik er kijken op een versneeuwde dag. Het hele plein leek verdwenen, zoals wat het plein ooit geweest was, inmiddels ook verdwenen was. Daardoor vroeg ik me af hoe het Muggeplein over 300 jaar erbij zou liggen.”