Deventer Post


vangst

alle stemmen spreken
vervormd over de speakers
brandgevaarlijk Chinees speelgoed
doet zich voor als 
indrukwekkende prijs
we plakken duizenden 
felgekleurde lampen
op een plein vol aanhangers
noemen het amusement

niks wil slechts zichzelf zijn
en iedereen vooral meer
gul en vaardig een vangst 
zoals de grootste
speelgoedbeer aan de kraam
soms werkt het
tot je ermee thuis komt
en het slechte handwerk
de loszittende onderdelen ziet


Deventer Kermis – Foto Pieter Leeflang

Wibo: “Ik vind de kermis altijd fascinerend, mooi en ook een beetje treurig. Alles roept om het hardst om aandacht, tot al je zintuigen vragen om stilte.”


spiegelbeeld

vanmorgen naar de rivier gelopen
gekeken hoe hij het ochtendverkeer
de lantaarnpalen van de Welle spiegelde alsof
onder water een andere stad ons volgde

als dat zo was zou jij daar zijn en ik
leefden we onze levens ingegeven
door iets een hogere macht
die ons handelen voorschreef

misschien zijn wij dat een fractie vertraagde beeld
heeft niemand dat ooit gemeten
denken we maar dat wij onze keuzes maken
zijn we stuurlui aan wal

ik ging tenminste dat meende ik
en de rivier zweeg in zijn bedding
de rest van de dag hield ik nauwlettend
elke beweging van mijn handen bij

Wibo: “Pieter en ik schrijven elke maand een gedicht voor de Deventer Post. Tijdens een wandeling langs de IJssel moest ik denken aan spiegelingen in het water, vandaar.”


hokjes

vandaag paste ik in een hokje
deed de gordijnen dicht
en wachtte met alle anderen in hokjes
op de terugkeer van het licht

overdag leek de wereld normaal
mensen op straat een melkachtige lucht
tot het schemerde en iedereen
zich terug haastte

eenpersoons- groeps- en drieploegenhokjes
en buiten de reizigers de laatste rokers
in jassen gedoken snellend over de Brink
alsof de donkere dagen ze achtervolgden

op weg naar hokjes om te schuilen
naar binnen toe te leven
met onze kleine kostbare zonnen
achter luxaflex en overgordijn

donkere dagen - Foto Pieter Leeflang

Wibo: “Fotograaf Pieter Leeflang en ik proberen Deventer in beeld en woord te vangen voor de Deventer Post. Soms wandel ik ’s avonds over straat en lijkt iedereen, zeker in de winter, opgeborgen in zijn of haar eigen hokje.”


Schaamklaas

Schaamklaas

er loopt een man
door het donker
die het moeilijk heeft

er wordt voor hem gesproken
uit zijn naam worden
kinderen gekwetst

misschien moest hij dit jaar
maar eens verstek laten gaan
dat ze met zijn allen aan de kade staan

er niemand danst of springt aan dek
er ligt slechts een juten zak
voor de mensen en hun meningen klaar

maar de kinderen dan
waar het uiteindelijk om gaat
hij zucht en draagt het nog een jaar

Wibo: “Ik denk dat de Sint te gewetensvol is om het af te laten weten. Maar ik zou het de goedheiligman niet kwalijk nemen als hij een sabbatical nam tot wij er met zijn allen uit zijn hoe we dit weer een feest voor iedereen maken.”


groene mannen

groene mannen ontspruiten aan de muren
kijken zonder knipperen over de straten uit
bescherming tegen een ons tot op heden
bespaard gebleven kwaad

zouden ze klimaathoeders zijn
redders van mensen tegen zichzelf
als ze konden haalden ze bakstenen schouders op
het is kennelijk nog niet te laat

het gevaar dwaalt niet of elders
en de straat is geen strijdtoneel
alleen blaften vanochtend twee honden
bloeddorstig naar elkaar

groene mannen slapen met ogen open
slijten vormloos met de jaren
misschien zullen ze nooit
nodig zijn

Groene man - foto door Pieter Laaflang


Wibo: “Fotograaf Pieter Leeflang en ik proberen Deventer in beeld en woord te vangen voor de Deventer Post. Er zijn veel groene mannen in Deventer, en ik vind ze altijd een mooi gezicht. Eigenlijk zouden ze overal in Deventer – ook in de Vijfhoek – moeten hangen, dus kunstenaars, ik nodig jullie bij deze van harte uit.”


bevroren beesten

vandaag rust ik op een beeld van paarden
die als jonge veulens rollen
hun spel gevat in onbeweeglijk brons

alsof ze in hun vreugde onderbroken werden
door een basilisk wachten ze
op een goede afloop van hun verhaal

een held die Bathmen ontzet met spiegels
het fabeldier onschadelijk maakt
de paarden hun vrijheid schenkt

het zal niet voor vandaag zijn vrees ik
ga mijns weegs terwijl
de bevroren dieren wachten

in hun slaap bewegen


Wibo: “Ik las op internet dat deze paarden de bevolking van Bathmen symboliseren, die van hard werken kwamen tot vertier en cultuur. Zitten ze daar in vast, vroeg ik me af? Dat is natuurlijk altijd de makke met stilstaande beelden, ze vangen alles.”


sieur sieur

ik schrijf mezelf een hele heer
doe zo van me spreken
als een laagst ingezetene
die alleen dit woord
als middel restte om
zich een plek te geven

weet jij veel misschien
betoon ik zo mijn eer aan
een boven mij geplaatste Heer
is elke druppel verf een gebed
mijn kerk de nacht
waarin ik werk


Wibo: “Ik zie deze tag wel meer in Deventer de laatste tijd. Het is een wat archaïsche term voor ‘heer’, en zou een verschil in rang en stand aanduiden: hoe een mindere een meerdere aanspreekt. Maar wie is die heer, of welke heer wordt er aangesproken? In elk geval is het wel weer een stap vooruit van de ‘anus’-tag die je op een gegeven moment ook veel zag;-).”


niet op vakantie dit jaar

het werd stil op straat
de dagen vloeiden langs grachten
lege terrassen

het huisvuil vatte post bij lantaarnpalen
en het stof sloeg in de glazen

iemand gooide woorden uit het raam
en alleen de wind pikte ze op
een kat sloeg lusteloos naar een mus
de bus kwam eindeloos voorbij

een ander mijmerde over liefde
de krant over financieel toezicht
wie overbleef keek herhalingen op tv

ik groef een kuil in de achtertuin
Australië kwam langzaam dichterbij

Lege stad Deventer - foto Pieter Leeflang


Wibo: “De vakantie komt eraan, en de stad ondergaat dan een metamorfose. Langzaam wordt het stiller, en de achterblijvers lijken soms in een surrealistische andere versie van hun eigen stad terechtgekomen.”


interventie

’s nachts liggen we wakker
bij het geraas van de monumenten
die doorgroeien tot aan de hemel
het onophoudelijke beitelen
van de namen van gevallenen

het enige antwoord
dat we hebben op geweld
lijkt ons blijven stoten
aan een steeds trefzekerder
dodelijke steen

we wachten op al die juiste zaken
die om onze dringende
en gerechtvaardigde interventie
vragen

Foto Landmachtdagen Pieter Leeflang


Wibo: “Op de landmachtdagen (26 mei waren ze in Deventer) laat ons leger zien wat het in zijn mars heeft. Toch blijft het een gekke paradox, het leger. De vrede willen bewaken door de mogelijkheid geweld te gebruiken.”


Wachter

eenzame wachter langs het veld
onooglijk kleinood van de vervlogen tijd
wat je duidde heeft zichzelf
ontelbaar vaak vernieuwd
draagt alleen dezelfde naam
laat je staan met het besef
dat alles vergaat
jij het verhaal zelf
tijdelijk als een grens
gemaakt om te verdwijnen

 

wachter - foto Pieter Leeflang


Wibo: “Sommige grenspaaltjes staan er nog prominent, andere wat verscholen in de berm. Het doet me er altijd aan denken dat jaren geleden iemand ook zijn of haar Deventer betrad, en dat het toen een heel andere stad was.”


boulevard van kleine tot middelgrote dromen

misschien dat je op dit kantelpunt
tussen water en land
meer mogelijkheden ziet

de alledaagsheid van verkeer en flats
gespiegeld in de stroom
door groen en lucht

hier lopen mensen verloren in
dagdromen maken
plannen schetsen op de einder

verkopen visioen en durven
innerlijke grenzen
langzaam op te schuiven

alleen de grote dromen
de verwarrende die
je niet zomaar van je afschudt

blijven bewaard voor de slaap
loop door wandelaar
proef de lucht van verandering


Wibo: “Ik houd van wandelen langs de IJssel. Het is een perfecte plek om te dagdromen, nieuwe ideeën op te doen of plannen te smeden. Op de een of andere manier is het ook altijd wel druk, wat voor weer het ook is. Een ommetje langs de IJssel hoort er gewoon bij.”

Deventer fotograaf Pieter Leeflang en ik brengen voor de Deventer Post samen in woord en beeld wat ons zoal opvalt in het straatbeeld.